Dag 37. Di 21/5. Portomarin-Palas de Rei. 26/980km

Mistig in middag en avond zonnig. We staan op om 7.00 en ontbijten in de alberge. Om 8.15 lopen we de brug over het stuwmeer over en moeten gelijk stijgen door een bos . Om 9.45 zijn we in Gonzar ( 8km) waar we koffie drinken. We blijven stijgen door het bos en zijn om 11.00 uur in Hospital da Cruz . (11 km). In Ligonde drinken koffie in een kleine alberge waar ze Keltische muziek draaien. Na deze leuke stop gaan we weer dalen over een grindpad tot in Airexe ( 17km) Daarna moeten/mogen we weer stijgen naar Palas de Rei (26km)) waar we op zoek zijn naar een herberg van de organisatie van de alberge bij het meer bij Portomarin. Helaas vinden we deze niet en nemen we een bed voor 6 euro bij de gemeente herberg. Deze is primitiever dan degene die we eerder hebben gehad. De douches zijn niet gescheiden en er is ook geen deur. Gevolg was dat Gerrit de douche naast mij wilde nemen en toen plotseling oog in oog stond met een blote ingezeepte Spaanse met vetrollen . Na de douche en het biertje gaan we eerst op zoek naar de farmacie . Gerrit heeft al paar dagen last van tranende en rode ogen. We hadden al een oogdruppels gebaald. Deze helpt goed. Doordat het plotseling zonnig is geworden heeft hij veel moeite om zijn oog open te houden. We zijn dus op zoek naar oogpleisters en die verkopen ze . 20 stuks voor ruim 4 euro. We besluiten tijdens het bekijken van het stadje om echte macaroni te maken met groenten in plaats van de smurrie die ze als voorgerecht hier bij bet menu pelegrino verkopen. We zoeken dus de supermarkt en kopen behalve macaroni ook gehakt, paprika, tomaten, een aubergine, geraspte kaas, fruit , yoghurt en brood. Teruggekomen in de alberge besluiten we gelijk te beginnen met koken voordat de Spanjaarden beginnen. Tot onze schrik is er niets in de keuken behalve 1 middelgrote pan. Geen borden, kopjes, bestek, helemaal niets! Eerst zoeken we de hospitalero om te vragen boe dat zit. Inderdaad is er geen keuken meer. Wat nu te doen! Na even overleg besluiten we toch te koken. Jolanda kookt de macaroni, gelukkig doet het gasstel het nog wel. Toon heeft geen lepel of beker, dus hij gaat op zoek naar plastic bordjes en bestek. Ondertussen wordt de macaroni afgegoten en bakken we het gehakt, de klein gesneden paprika en tomaten en de wortels door elkaar. De aubergine kan er helaas niet meer bij. Het fruit, de sinaasappel, kiwi en heerlijke druiven worden samen klein gesneden en met de yoghurt op de tafel gezet. Groente saus op de macaroni , geraspte kaas erover en we hebben een heerlijke maaltijd die zonder dat we zout , peper of andere kruiden gebruiken , heerlijk smaakt. Het fruit eten we ook op en spoelen alles weg met een heerlijke wijn. De afwas bestaat uit het weggooien van de bordjes en het afspoelen van de pan. We lopen daarna met zijn drieën nog wat door het stadje, zitten op een bankje op het Plaza Mayor en kletsen wat met medepelgrims. Na een koffie op een terras in de avondzon bestellen we nog een Arujo. We gaan rond 21.30 naar onze kamer waar het nog krioelt van de d'ruk babbelende Spanjaarden . Rond 22.00 stopt het gekwebbel en gaat iedereen slapen. Leermoment: als je als pelgrim wilt koken , check altijd eerst de keuken!