Dag 1. S-Sebastian-Zarautz.24km

We staan om 7.30 op en ontbijten i n de eetzaal. Als we om 8.30 vertrekken is een van de stokken van Jolanda bij het in elkaar zetten stuk gegaan. We laten hem achter . dat wordt dus lopen met 1 stok. Tegenover de herberg begint de route met een flinke klim. Als we bovenkomen blijft het verder door stijgen. Het is best zwaar. Gelukkig is het bewolkt en waait er een lekker windje. Om 11.00 uur komen we bij een restaurant voor de koffie, helaas is die nog gesloten. Iets verder houden we een waterstop . Jolanda worstelt nog wat met haar nieuwe waterzak en we worden door enkele medepelgrims gepasseerd. We zijn dus niet alleen op de route. Om 11.30 zijn we echt boven en moeten we door een bos dalen naar Orio, dat ligt aan de rio Orio, circa 5 km van de kust. Deze weg gaat redelijk stijl naar beneden en is bezaaid met grote en kleinekeien. Het loopt erg ongemakkelijk. Orio was tot 1901 een belangrijke plek voor de walvisvaart. De walvissen zijn na die tijd uit de baai verdwenen. In Orio is het gezellig druk en we eten wat pinxtos op het plaza Mayor. Als we zitten , blijkt pas hoe moe we zijn. Om 13.30 , na 2 cola's voor nieuwe energie, lopen we verder langs de rio Orio en met een flinke klim naar Zarautz. We hebben uitzicht op een enorm strand met grote lange golven. Orio wordt vanwege de altijd aanwezige golven en surfers wel het Hawaii van Baskenland genoemd. We dalen en lopen het stadje door op weg naar de jeugdherberg met 160 bedden. Deze is vol!!?? We lopen dus weer terug en krijgen in een hotel, dat ook vol is , een tip voor een privehuis dat nog kamers zou hebben. De oude dame, zijn moeder??, vraagt 50 euro voor een twee persoons kamer. We doen het toch maar en om 16.00 zitten we gedouched aan de koffie. Om 17.00 lopen we, via de kathedraal, die nog steeds gesloten is, naar de boulevard. Er zijn flinke hoge golven en veel surfers. Het waait hard maar het is niet koud. Regelmatig komt er een hoge golf die de surfers gebruiken . Jolanda wordt door een zo'n golf verrast tijdens het pootje baden. Resultaat, natte broek en bij a een teva slipper weg. We lopen de hele boulevard af en eten in een tentje een
menu del Dia. ( 3 gangen keuze menu met een heerlijke fles koude rode wijn). Het begint te regenen en stormen en we maken ons wat zorgen voor morgen en om ons wasje wat buiten hangt! Als we teruglopen is het druk in het centrum. Er zijn veel barretjes met veel drukke Spanjaarden. Op de kamer maken we een waslijn voor onze , weer, natte kleding. We drinken nog een koffie en werken ons reisverslag bij. Moe maar voldaan gaan we om 22.00 slapen.